saatleri ayarlama enstitüsü

muhteşem bir roman. ahmet hamdi tanpınar eseridir. (bkz: ölmeden önce okunması gereken kitaplar)

bunu okumadan ölmeyin bence.

kitap okumayı hiç sevmiyorum. o yüzden büyük ihtimalle okumayacağım bir kitabın daha adını öğrenmiş oldum.

--- spoiler --- insan birisini bu kadar severse nasıl darılır? diyordu. hiç darılabilir mi? muhakkak yorulmuştur.. --- spoiler ---

bugün itibariyle okumaya başladığım kitap. ilk 50 sayfayı geçtim şimdiden çok keyifli bir roman olduğu kanısındayım.

kaybolup gidersiniz bu kitabı okurken. zaman kavramı ve varoluş o kadar müthiş anlatılmıştır ki bir çok cümleyi dönüp dönüp okursunuz. içiniz kıyılır. ve her şey o an anlamsızlaşır. bir duvar saatinin hiç bitmeyen tik takları gelip zihninize saplanır.

kanımca türk edebiyatının en iyi yazarının en iyi romanı. aynı zamanda tabi ki türk edebiyatının en iyi romanı. misal ben hayrı irdalim o halit ayarcı......

ah ulan şimdi ahmet hamdi yaşasaydı da bize efsane ayar verme hikayeleri anlatsaydı

halit ayarcı karakterini acun ılıcalı'ya benzettiğim roman. --- spoiler --- halit de acun gibi toplumun değer verdiği şeyleri (para, şöhret) toplumun önüne konulanı yeme bug'ını ve kendi hayal gücünü kullanarak elde eder, acun'un 10 yıldır aynı programlardan köşeyi dönmesi gibi... hayal gücü eksik işte acun'da, formatı direkt yurtdışından alıyor. --- spoiler ---

3 gün önce sipariş etmiştim ve az önce elime ulaştı, çok methedilmişti lakin sınavlarla içli dışlı olduğumdan hiç okuma fırsatı bulamamıştım neyse ki şimdi gönül rahatlığı ile okuyabileceğim (bkz: geç olsun da güç olmasın)

"her ne olursa olsun mazim, bugünkü vaziyetimden daha bütün bir mesele gibi geliyor. ne ondan kurtulabiliyorum, ne de tamamiyle onun emrinde olabiliyorum"

bürokraside gereksizlikleri muhteşem tanpınar uslubu ile yazıya aktarılmış hali. okuyun seveceksiniz

ezel'de ramizin gençliği sırasında okuduğu kitap

--- spoiler --- "belki de şahsiyet dediğimiz şey bu, yani hafızanın ambarındaki maskelerin zenginliği ve tesadüfü, onların birbiriyle yaptığı terkiplerin bizi benimsemesidir" --- spoiler ---

ahmed hamdi tanpınarın bir eseridir, fakat üzülerek söylüyorum ki ahmed hamdi tanpınar okumak bana göre değil

az önce bitirdiğim kitap. gayet akıcı ve gayet güzel bir roman. sonlara doğru bi' ara sıkılır gibi oldum ama o kadar kusur kadı kızında da olur. genel yapı olarak okuduğum en iyi türk romanlarından.

21. sayfasindayim ve hiç sarmadı ama okumak istiyorum

radyo tiyatrosu da güzeldir.

"biz, kabahati üzerine yüklenen insanlarız." "dinlemesini biliyorsun, ki bu mühim bir meziyettir. hiçbir işe yaramasa bile insanın boşluğunu örter, karşısındakiyle aynı seviyeye çıkarır!" "korkuyu bütün ömrümce tatmıştım. o yılanı gayet iyi bilirdim." "hayatı güçleştiren şeylerden hoşlanacak yaşta değilim."

ahmet hamdi tanpınar'ın kaleme aldığı ve saatleri metafor olarak kullanarak, özellikle batı kültürünün doğu üzerindeki etkilerini toplumun 3 ayrı döneminde anlattığı romandır. ayrıca okunulası, akıcı bir kitaptır. romanın altmetni okuyucuya iki kültürün oluşturduğu etkileşimin yansımalarını aktarır. ahmet hamdi tanpınar, karakterler üzerinden yaptığı saat yorumlarıyla temelde zamanın çatlamasını ve toplumun yenilenmekle beraber kendi "saatine" kültürüne sahip çıkması gerektiğini de anlatmaktadır.

tiyatrosunu izlemiştim insan tiyatroda uyur mu uyudum

okurken sanki muhteşem bir ahenkle örülmüş ve ezbere bildiğim bir şiiri okuyor gibi hissettim. o kadar güzel seçmiş ki kelimeleri cümleleri üstad koca kitap bir puzzle gibi tıkır tıkır kayıp gitti elimden.

"bazen düşünüyorum, ne garip mahluklarız? hepimiz ömrümüzün kısalığından şikayet ederiz; fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız?"

saatin ileri geri alınıp alınmayacağını ayarlayan kurum sandım lan. romanmış. cahilliğime bir miktar üzüldüm. fakat öğrenmiş oldum.

(bkz: ahmet hamdi tanpınar) " 'i̇nsan birisini bu kadar severse nasıl darılır?' diyordu. hiç darılabilir mi? muhakkak yorulmuştur..."

çok yavaş aktığını duyduğum için almaktan çekindiğim, oldukça hacimli bir kitap.

“ Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. Şu ya da bu şekilde! Fakat daima ödersiniz. Hiç bir şey olmazsa bile, bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz.” (bkz: Kimsenin hayatına lüzumundan fazla girmeyin)

382 sayfalık kitabı 4 ana başlığa sığdırabilen Ahmet Hamdi Tanpınar ağabeyimizin ağır ama bir o kadar da akıcı kalemine hayranlık duyduğum bir kitaptır. Büyük Ümitler, Küçük Hakikatler, Sabaha Doğru, Her Mevsimin Bir Sonu Vardır..

Okumayı çok istediğim ama fiyatından dolayı alamadığım kitap. Ahmet Hamdi Tanpınar ve Oğuz Atay kitaplarını alabilmem için zengin olmam lazım...

"Korku... Korku ve insan, korku ve insan talihi, insanın insana hücumu, o hiç yere düşmanlık. Fakat neyi aldatabilirdim, kime anlatabilirdim? İnsan neyi anlatabilir? İnsan insana, insanlara hangi derdini anlatabilir? Yıldızlar birbiriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz."